Adopcja – przysposobienie dziecka

Przysposobienie to proces, w wyniku którego dziecko niebędące potomkiem danej osoby w sensie biologicznym staje się jej dzieckiem w sensie prawnym. W momencie przysposobienia zaczynają mu przysługiwać te same prawa i obowiązki, co potomstwu biologicznemu. Przysposobienie dziecka przez ojczyma, macochę lub innych opiekunów to częste zjawisko, wynikające m.in. z sytuacji rodzinnej.

Przysposobienie a adopcja

Przysposobienia a adopcja — w rozumieniu polskiego systemu prawnego oba zjawiska są tym samym. W wyniku przysposobienia/adopcji dziecko niebędące biologicznym dzieckiem opiekuna staje się nim w rozumieniu przepisów prawa. Procedura wymaga spełnienia szeregu formalności i może być przeprowadzona jedynie w przypadku małoletnich osób oraz dla ich dobra.

Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego dziecko po ukończeniu 13. roku życia powinno wyrazić zgodę na adopcję. Jeżeli nie osiągnęło tego wieku, zgoda nie jest konieczna. Sąd może jednak wysłuchać opinii dziecka, jeśli w jego opinii rozumie ono istotę i znaczenie procedury przysposobienia.

Rodzaje przysposobienia

Wyróżnia się następujące rodzaje przysposobienia:

• przysposobienie pełne — w wyniku przysposobienia pełnego dziecko otrzymuje wszystkie prawa i obowiązki, jakie mają dzieci biologiczne. Biologiczni rodzice przysposobionego małoletniego tracą przysługujące im dotychczas prawa rodzicielskie, a ich więź z dzieckiem zostaje na stałe rozerwana. Po uzyskaniu pełnoletniości adoptowana osoba może sprawdzić swoją pierwotną tożsamość w akcie urodzenia;
• przysposobienie niepełne — przysposobienie niepełne odnosi się jedynie do relacji między dzieckiem a przysposabiającymi rodzicami. Więzi rozciągają się jedynie na dziadków, a nie dotyczą innych krewnych. Przysposobiony zachowuje pierwotny akt urodzenia, a jego rodzice adopcyjni są wspomniani jedynie w skróconym akcie urodzenia;
• przysposobienie całkowite — w wyniku procedury dziecko staje się pełnoprawnym członkiem rodziny. Zyskuje również nową tożsamość, ponieważ otrzymuje nazwisko rodziców (niekiedy również nowe imię). W nowym akcie urodzenia jako rodzice zostają wskazani rodzice adopcyjni, a stary akt urodzenia w przyszłości nie podlega obowiązkowi ujawnienia. Procedura co do zasady dotyczy niemowląt.

Poszczególne rodzaje przysposobienia różnią się ze względu na formalności związane z procedurą, a także konsekwencje, które wynikają z jej przeprowadzenia.

Wniosek o przysposobienie dziecka żony

Często zdarza się, że osoby wchodzą w związki partnerskie z partnerami, którzy mają już dzieci. Wówczas część z nich decyduje się złożyć wniosek o przysposobienie dziecka żony lub męża. W takim dokumencie należy zawrzeć następujące informacje:

• rodzaj przysposobienia, o które wnioskujesz;
• szczegółowe motywy dotyczące adopcji i więzi łączącej Cię z dzieckiem;
• możliwości finansowe dotyczące zapewnienia dziecku godnych warunków do życia i realizacji jego potrzeb (społecznych, emocjonalnych, fizycznych).

Przysposobienie dziecka przez ojczyma lub macochę wymaga także złożenia szeregu innych dokumentów poza wnioskiem. Należą do nich m.in. zaświadczenie lekarskie, zaświadczenie o zarobkach czy skrócony odpis aktu małżeństwa rodzica przysposabianego dziecka i kandydata na rodzica.

Adopcja Poznań — pomoc adwokata

Pomoc adwokata w związku z procedurą adopcji w Poznaniu i każdym innym mieście może okazać się przydatna. Z prawnikiem warto się skonsultować w celu skompletowania niezbędnych dokumentów, a także przygotowania się do całego procesu — pod względem merytorycznym oraz formalnym. Adwokat doradzi, kiedy i jakie dokumenty przygotować. Podpowie Ci również, w jaki sposób przeprowadzić procedurę, by była jak najmniej stresująca dla dziecka oraz jego opiekunów.

Należy przy tym pamiętać, że każdy proces adopcji jest nieco inny, a sąd w trakcie procedury w indywidualny sposób ocenia każdą z rodzin. Warto zadbać w tym czasie nie tylko o aspekty prawne, ale także o relacje i psychologiczny aspekt przysposobienia, w tym także komfort psychiczny dziecka, którego dotyczy wniosek.